دقیقه 90
عرصه زندگى بى شباهتبه بازى فوتبال نیست! با این تفاوت که پهنه زندگى بسیار وسیعتر و گستردهتر است . نقطه شروع بازى زندگى «سن بلوغ» است و تا پایان بازى، فرصتهاى مغتنم بسیار وجود دارد . استفاده بهینه از این فرصتها به موفقیت مىانجامد و بر عکس، سهل انگارى و بى توجهى موجب «باخت» مىشود . . . .
در این گستره بزرگ، گاه آن قدر جلو مىروى که در «آفساید» قرار مىگیرى و تو را باز مىگردانند . گاه «خطا» مىکنى . داور گیتى، بسته به نوع خطا، «آوانتاژ» مىدهد; «اخطار» مىکند و اگر تکرار شد، با «کارت زرد» گوشمالىات مىدهد! و اگر همچنان خطاى عمدى ادامه یافت، با «کارت قرمز» از دور خارج مىشوى! . . .
مربى نیز در پیروزىات نقشى به سزا دارد . اگر به گفتهها و تجربیاتش توجه و عمل کنى، با سعى و تلاش، حتما «کاپ» موفقیت را در آغوش خواهى کشید .
گاه برایت فرصتى پیش مىآید، از زاویه «کرنر» به هدف مىنگرى و با ایجاد موقعیت و «توپ سازى»، براى خود و یارانت مثمر ثمر مىشوى. گاه از حریف «پنالتى» مىگیرى و «تماشاچیان» زندگى را به تحسین و «تشویق» وا مىدارى; و چه بسا همین فرصتها موجب دستیابى به «گل» مىشود و یا بر عکس،
با یک لحظه غفلت، به «ضد حمله» تبدیل شده، همه چیز به نفع حریف رقم مىخورد . . . .
آنچه مهم است استفاده صحیح از تمام لحظهها،
عوض کردن «تاکتیک» در صورت باز نشدن «خط دفاع» حریف و تسلیم نشدن در برابر «جنگ روانى» بازیکنان و تماشاگران است .
گاه بازى زندگى به «وقت اضافه» کشیده مىشود تا مافات جبران گردد . اگر در وقت اضافه «گل طلایى» زدى، محبوب داخل و خارج زمینى; همه دوستت دارند و به تو افتخار مىکنند.
البته باید بکوشى در «وقت قانونى» عمر کار مثبتى انجام دهى . نباید منتظر وقت اضافه بود! از کجا معلوم... ؟ !
شاید براى من و تو هرگز وقت اضافه و تلف شده منظور نکرده باشند و داور گیتى «سوت پایان» بازى را به صدا درآورد.
امیدوارم در « 90 دقیقه » زندگیتان سربلند از زمین خارج شوید . . . .
مولا علی علیه السلام و اهلبیت عصمت و طهارت یارتان
